ЏАБИР ДЕРАЛА
Митот за руската воена моќ е веројатно еден од најстарите и највнимателно креираните во каталогот на руската пропаганда. Употребата на оваа клучна дезинформација е и за меѓународни и за домашни цели, за измама на потенцијалните непријатели и за самозалажување, односно зајакнување на моралот на армијата и домашното население.
Руската воена слабост обелоденета на бојното поле во Украина
Постојат многубројни анализи на тврдењата на руската пропаганда, која лажно ја претставува воената моќ на Русија како гигантска. Меѓутоа, анализите, разузнавачките информации и извештаите од боиштата низ минатите децении го докажуваат спротивното. Инвазијата на Авганистан (1979-1989) даде доказ за бројните слабости на советската воена технологија.
Постсоветската ера не е многу поинаква. Се чини дека пропагандата е единственото вистински моќно оружје произведено во Русија. Воената интервенција во Грузија во 2008 година, двете војни во Чеченија (1994-1996 и 1999-2009) и другите воени авантури на Руската Федерација прикажуваат една навистина депресивна слика за руската воена машинерија.
Најеклатантните докази за вистинската (не)моќ на руската војска беа обезбедени веќе во првата недела од агресијата против Украина. Необучени, недоволно опремени и слабо вооружени, украинските војници и цивилните доброволци го претворија самопрославуваното „незапирливо“ руско вооружување во урнатина. Што се случува?
Непостоечки тенкови и прекин на производството и поправките
Спектакуларно најавуваниот нов руски тенк „Армата“ беше опишан како технолошка револуција. Програмата „Армата“ требаше да биде сосема поинаква од претходните тенкови во советски стил. За прв пат беше прикажан во мај 2015 година на таканаречената „Парада на Денот на победата“ во Москва. Оттогаш, освен за паради, овој тенк не беше виден во акција, а секако не на бојното поле во Украина.
Ако за ништо друго, сјајната „играчка“, Т-14, е прескапа за да се користи на бојното поле, каде што Украинците жестоко се борат да ги одбијат агресорите, а бескрајните тенкови колони ги претвораат во пепел. Наводно, еден Т-14 тенк чини 3,7 милиони долари, што е 20 пати повеќе од цената на противтенковската ракета „Џавелин“ од американско производство, која чини околу 175.000 долари.
Понатаму, неколку извештаи тврдат дека поради недостаток на увезени компоненти, индустрискиот гигант Уралвагонзавод го прекинал производството и поправките на сите тенкови од својата производна линија. Од компанијата соопштија дека работниците се отпуштени „до следното известување“.
Во руските медиуми, прекинот беше објаснет со „ресетирање на производството и испраќање на вработените во фабриката на одмор“. Сепак, поверојатно е дека затворањето на фабриката е последица на санкциите од Јапонија, Велика Британија и ЕУ, кои се главниот извор на компоненти за производство на тенкови во Уралвагонзавод.
Запре и производството на ракетни системи
Руското производство на ракети земја-воздух (САМ), исто така, запре поради санкциите. Според тврдењата на Украинската управа за разузнавање (ГУР), на 17 април, фабриката за машини во Улјановск, производител на САМ, радари и опрема за противвоздушна одбрана го запрела своето производство и поправки.
Објектот се наоѓа во Улјановската област која беше основана во Советскиот Сојуз во 1960-тите. Се користи за производство на голем број различни модели на ракетни системи, како што е 9K37 Buk, означен од НАТО како SA-11 Gadfly и 2K22 Tunguska, означен од НАТО како SA-19 Grison.
Меѓутоа, со затворените фабрики, на работниците им се дава еден од двата избора: да одат на неплатено отсуство или да се приклучат на руската армија за нејзината инвазија на Украина, по можност како оператори на ракетните системи и да добијат месечна плата од 50.000 рубли (околу 600 долари).
Повеќето од електронските компоненти на руската војска беа набавувани од Германија, но тоа престана поради санкциите.
(продолжува)
Дополнителни информации и извори: CEPA, Ukraine’s Office for Euro-Atlantic Integration, The Jerusalem Post, Ukrainian Intelligence Directorate, Fortune, RT, Rostec.ru, Ukraine Armed Forces, 19fortyfive, SofRep.com, The Moscow Times, The National Interest, Nr.12, 1988 , Ulyanovsk Mechanical Plant, Uralvagonzavod, Britannica, Wikipedia, DTIC, NPR, CSIS, T&F Online, US Army War College, etc.
Оригиналниот текст е објавен во Civil Today, на 19 април 2022.
Мислењата, откритијата и заклучоците или препораките изнесени овде се на Авторот. Дозволено е преземање на текстот според лиценцата Creative Commons 4.0.