Шефки Алити, потпретседател на Асоцијацијата за рударство при Стопанската комора на Македонија на конференцијата Македонски перспективи: Како до Европа?, во организација на ЦИВИЛ и МЦМС, говореше за бизнис климата во земјата, предизвиците кои не очекуваат во наредниот период до пристапните преговори, како и за условите кои Македонија мора да ги исполни за да стане дел од европското семејство.
„Ако е тоа желба најголема во Македонија, тоа е на нас бизнисмените, за да бидеме Европјани. Меѓутоа, патот е многу тежок. Беше многу тежок. Јас ќе се навратам на 1992-1993 година кога пред мои очи прочуениот Тодор Петров ги нареди шлеперите во Гевгелија и ја затвори границата со Грција. Тоа беше пред мои очи. И оттогаш ние ги растуривме односите со Грција, со нашиот сосед.
За да ги решиме ние овие проблеми треба реално да ги согледаме потребите на бизнисот. Да ги согледаме потребите на странските инвеститори да дојдат овде, затоа што тие се изгубија. Значи последните 3-4 години економските зони ни останаа без фабрики. Повеќе не градиме фабрики. Истото се случува и во Албанија. Можеби имаме премногу сличности па ни се случуваат истите работи. Значи имаме многу потешкотии во врска со бизнисот.
За да влеземе во ЕУ ние треба да имаме автопат кон Бугарија, кој го немаме, да имаме автопат кон Ќафасан, а не кон Охрид. Косово го донесе автопатот до граница, ние 12 километри не можеме да ги направиме веќе 5-6 години. Ние со години молчиме и што правиме? Уште полошо… го криеме проектот кој го изготви Гранит на ниво на изведбен проект со геологија, со се и велиме нема проект. А се платија 10 милиони долари уште пред 10 години. Значи, без овие патишта не можеме да влеземе во Европа.
Понатаму, ние имаме страшни потешкотии со администрацијата. Без добар шалтерски систем нема странски инвестиции.
Ако сакаме да одиме во Европа треба да се ослободиме од моќниците како Тодор Петров, моќниците кои го организираат Сопот, Монструм, Диво Насеље, Бродец и така натаму… Тие моќници се уште се присутни“, истакна во својот говор Алити.