Зоран Милошески, долгогодишен новинар од Прилеп, пред камерата на ЦИВИЛ Медиа зборува за слободата на медиумите во Македонија, за медиумската состојба во Прилеп и за чекорите што треба да се преземат за враќањето на достоинството на професијата.
ЦИВИЛ Медиа: Како би ја оцениле состојбата со медиумите, како на локално, така и на национално ниво?
МИЛОШЕСКИ: Македонското новинарство одамна има еден слободен пад, се движи кон дното. И само што ќе помислиме дека веќе сме го допреле дното, за скоро време, остануваме изненадени и демантирани дека можело да биде уште полошо. Според мене, забрзаниот пад на македонското слободно новинарство започна во моментот на затворањето на А1 телевизија, потоа, продолжи со сè уште неразјаснетото загинување на Никола Младенов, за последниве година-две, веќе да не може да стане збор за слободно новинарство.
Ситуацијата на локално ниво е уште полоша, отколку генералната слика на ниво на држава. Конкретно, во Прилеп не знам дали може да стане збор за новинарството воопшто, а не пак, за слободно новинарство. Освен една локална телевизија, која е целосно под капата на доскорешната партија на власт ВМРО-ДПМНЕ, и на актуелната локална власт, и еден портал кој исто така, го контролира истиот центар, постојат уште два-три портали кои егзистираат од желба и ентуијазам на сопствениците. За жал, морам да констатирам дека сликата за Прилеп и за поширокиот регион, е повеќе од катастрофална.
ЦИВИЛ Медиа: Очекувате ли некакви промени со промената на власта?
МИЛОШЕСКИ: Како што рекле, надежта последна умира. Јас искрено се надевам дека конечно ќе се придвижат работите. За мене, најважно за почеток е да запре падот на новинарството и да почнеме полека да одиме нагоре. Јас гледам желба кај новата власт, постои желба да се стави некаков ред во новинарството. Ред – во смисла да дојде до израз квалитетот и способноста на медиумот. Значи, медиумите да бидат рангирани според квалитетот. Се разбира дека не може да се надеваме и да очекуваме дека било која власт тоа самата ќе го направи. Тука, пред сè, очекувам многу поголем и поактивен ангажман на нас новинарите. Почнувајќи од Здружението на новинари на Македонија, преку останатите медиуми во државата, кои сè уште егзистираат на некаков чудотворен начин, со помош на трикови… Очекувам нивно и наше поактивно вклучување во изнаоѓањето решенија за настанатата ситуација. Значи, според мене, не треба да очекуваме дека власта сега ќе дојде и ќе ни подели пари, мене, вам и на останатите медиуми, туку да се создаде пазар каде ќе се цени слободата, трудот и квалитетот на новинарите. Значи, доволно ќе биде да има правилна распределба на сретствата, ако постои распределба на средства од Владата, на сите според квалитетот.
ЦИВИЛ Медиа: Настрана финансирањето, кои се условите кои треба да се исполнат за да зборуваме за слободно новинарство?
МИЛОШЕСКИ: Тоа е тешко прашање. Ако го знаевме сите одговорот, или ако бевме сите согласни дека постојат еден, два или три услови, веројатно тоа прашање ќе беше малку поодамна решено. Најпрво, власта треба да престане да ги меша прстите во новинарството. Тоа е некоја идеална ситуација која ја нема никаде, нема да биде ни кај нас. Меѓутоа, доволно ќе биде за почеток да запрат сите владини кампањи. Да се укине таа листа на медиуми коишто се подобни, и на другата листа – на неподобни медиуми. Значи, власта да ги тргне рацете настрана од новинарството и да се отвори пазарот за медиумите.
Маја Ивановска