Изборниот молк е време кога граѓанките и граѓаните во нормална земја, со нормални демократски навики, здивнуваат од кампањите. Тој ден, пред избори, тие размислуваат или разговараат за понудите на политичкиот пазар во кругот на семејството и пријателите. Вечерта излегуваат в град и се забавуваат, релаксирани од партиите и нивните солдатески…
Но, не! Македонија нема таква среќа да живее нормално. Сиот живот е подреден на политиката и апетитите на партиите и кариеристите. Ноќта пред почетокот на изборниот молк ќе се дотрошуваат залихите од пропагандни летоци. Веќе се подготвени и отпечатени летоци со црна кампања. Посебни тимови од партиски војничиња, меѓу кои и малолетници, ќе бидат задолжени за оштетување на плакатите на противниците, а веројатно и ќе скршат некој прозорец на изборен штаб.
Не исклучувам ни тепачки, но најревносно ќе се работи на купување гласови. Како оди тоа? Ветувањето е најчесто 500 денари, но и вработувања или задржување на работното место, плаќање заостанати сметки за струја, рабуши во маалскиот мини маркет, па дури и во кафеана, огрев, оценки за детето во училиште и други „насушни потреби“ на гласачите… Треба да се докаже гласањето со фотографија, а има и други начини, па ќе се исполни ветувањето, поткупот. Значи, доби 48 часа, финално тормозење, наместо свечена изборна атмосфера. Тоа е Македонија…
Божемните невладини организации ги добија потребните инструкции и ставени се во погонот на партиските мрсни кујни. Дел од нив ќе истрчаат на теренот како набљудувачи, а другите ќе бидат на „испомош“…
По овие избори, една деценија откако јас и моите другарки и другари почнавме со мониторинг на изборите (а почнавме затоа што бевме револтирани од начинот на набљудување до тогаш), веќе нема да молчиме. Логиката е едноставна. Ние немаме обврски кон партиите да им премолчуваме, како што и не им молчиме, па така и оние што им се приврзоци, ќе ги сметаме за дел од партиски структури.
Тоа е. Молк. Време кога сите се мета на политичките предатори. Време кога треба да бидеме подготвени на сѐ. Затоа што се вулгарни и насилни. Ни го ветуваат тоа што ни припаѓа нам, а се однесуваат како да ќе ни подарат нешто нивно. Молк.