Националистичка реторика, тензии и можни меѓуетнички и меѓуверски инциденти, тешки злоупотреби на општинските ресурси, политичка корупција, уцени, закани и притисоци врз гласачите, се само дел од долгата листа проблеми со кои ќе се соочиме на локалните избори. Таа листа нема да се исцрпи ни ако на сето тоа им ги додадеме окупираните институции во кои демонтажата на груевизмот ќе потрае, празната каса, односно сиромаштијата во која нè турнаа претходните властодршци и сваровски судството.
Бизнисот кој сè уште е во спрега со криминалните структури и долги години го спонзорираше нивното владеење, нема да придонесе кон создавање услови за одржување слободни избори. СЈО се соочува со тешки опструкции во работата на предметите меѓу кои се наоѓа и „Титаник“, кој се однесува на изборните кражби. Без правда за изборните кражби во минатото, не можеме да очекуваме слободни избори ни во иднина.
И тоа не е сè. Избирачкиот список не дава знаци на заздравување. Државната изборна комисија (ДИК) ја чекаат тешки и комплицирани задачи поврзани со аномалиите за кои ЦИВИЛ долги години гласно предупредува. Само како пример, искуството од теренот покажува дека избирачките одбори недоволно ја познаваат својата работа, а да не говориме за тоа дека дел од нив работат строго под партиски диктат. Неопходните реформи во изборниот систем, проблемите со бројот на гласачи во изборните единици, жалбените постапки, ингеренциите… Сето тоа се дополнителни маки со кои допрва ќе треба да се справат институциите, а најмногу ДИК.
Додајте ги и петте месеци политички тензии, противуставните опструкции на Иванов, валканата националистичка кампања и насилството во постизборниот период и формирањето на владата со повеќе од пет месеци задоцнување. Иако има уште за набројување, доволно е овде да се каже дека услови за одржување слободни локални избори, во овој момент нема. Нема да има ни на 15 октомври, како што политичките партии се договараа. Тешко е веројатно дека владата, парламентот и ДИК ќе успеат да ги санираат штетите од минатите изборни кражби за само три-четири месеци колку што им се на располагање.
Значи, локални избори во октомври ќе значат уште една мачна и деструктивна авантура, за веднаш потоа да мора да се подготвуваме за претседателските избори идната година, напролет. Избори не смее да има додека системот не ги убеди граѓанките и граѓаните дека ќе обезбеди услови за слободни избори, а не уште едно политичко цунами и изборна кражба.
Објавено во Плусинфо и Слободен печат (20.06.2017)