Пред да се донесат големи одлуки и да се направат длабоки резови, криминално-политичкото подземје се прегрупира и ги става во погон добро познатите валкани пропагандни трикови. Се прегрупираат, бидејќи еден дел од нивните началничиња завршија таму каде што им е местото – во притвор. Еден дел од нив „уцвикаа“ и се пикнаа во своите глувчешки дупки.
За тоа време, големите началници со најмногу чварки на еполетите и најмногу нули во банкарските сметки, сѐ уште шетаат на слобода и божем ја менуваат капата и униформата. Токму тие се на чело на бандите кои продолжуваат со својата валкана работа. Нивна главна задача е будно да внимаваат на сите околу себе, да продолжат со пропаганда и мобилизација и да висат на социјалните мрежи, да ги дискредитираат луѓето во кои јавноста има доверба. Ботови…
Ботовите не мируваат. Пикнати во администрацијата, помилувани од новата власт, сѐ уште шират лаги и омраза. Со наши пари! Го знаете системот, нели? Еве само еден дел од деталната слика за нивното функционирање. Уште во времето на главниот началник, се вработија во огромен број на различни места во администрацијата, а еден дел од нив е распореден по партиските ќелии и во гротескната грдосија од партиско седиште. Тие имаат задача да бидат пропагатори и стражари на партијата. Работните места што ги окупираат немаат врска со нивните секојдневни, исклучиво партиски, задачи.
Земаат плата од државата, а работат за друг газда. Во текот на изминатите неколку години, дел од нас работеа на разоткривање на оваа партиско-полициско-криминална мрежа, така што денес можеме да се пофалиме дека знаеме подоста детали за неа. Знаеме каде работат, кои се нивните квалификации, но и кои се нивните задачи. Знаеме колку пари заработуваат за својата послушничка работа. И знаеме дека некои од нив не сакаат да го работат тоа, но принудени се да газат врз сопственото достоинство за беден надоместок.
Разочарувачки е како дел од началството најде удобно ухлебие и во новата власт. Ги нарекуваме и сончогледи, но тоа не е најдобриот опис за сите нив. Затоа што, лојалноста на најголемиот дел од нив не ја промени адресата, туку само се „учипија“, како што би рекле коцкарите. Останатите, тие мали ликови без лице и карактер, се само шрафчиња во машинеријата, зобаат од сеното кое им го фрлаат големите началници и работат како што ќе им се каже. Една од нивните улоги е да бидат ботови на партијата. Добро, има и поголеми ботови. Новиот претседател на ВМРО-ДПМНЕ е еден голем бот, на пример.
Тие ќе се обидат да го сопрат тркалото на промените. Доволно контрадикторно, само по себе е тоа што во тоа најмногу им помага токму новата власт. А ботовите ќе удрат јако. Ќе удрат по она што им е најлесно, ќе фрлат искра таму каде што е супер запалив теренот – меѓуетничките и меѓуверските односи. Придружено со спорот за името и неколку други големи теми за кои оваа година ќе мора да се носат големи одлуки – имаат одличен терен. И пливаат, добро пливаат, благодарение на тивката амнестија што не ја ни очекуваа, а ја добија од новата власт. И ќе предизвикаат непоправливи штети. Вистински непоправливи.
На крајот, одговорни се и ќе бидат првите луѓе на министерствата, установите и јавните претпријатија каде што овие креатури (ботови) спроведуваат валкана кампања, а земаат плата како да работат нешто корисно. Ако раководителите на институциите ги толерираат, во име на некој политички или било каков „мир“ (се разбира дека зборот мир е под наводници во овој контекст!), тогаш токму тие се главните носители на злоупотребите. Ако не ги сопрат ботовите на криминалната клика, тогаш имаме право да веруваме дека се работи за валкан пазар.
Проектите на паднатата клика на Груевски се живи и функционираат под полна пареа. Не им проработи „улицата“, но затоа други компоненти од машинеријата работат непречено. И неказнето.
Но, нештата, сепак се променија. Никогаш веќе нема да биде како порано. Сѐ уште се обидуваат со старите флоскули да постигнат ефект и да ги заработат трошките што им ги обезбедија началниците, а ги плаќаме ние. Разобличени се. Едно-две, ете ги, во офанзиви на социјалните мрежи. На фактите за болните вистини одговараат со евтини и провидни дисквалификации од типот „предавници“, “платеници“ итн. Позната приказна.
Ги негираат вредностите за кои ја дадовме нашата младост. Ако ги споредат вредностите за кои се залагаме, на пример, Универзалната декларација за човековите права, Уставот на РМ и нашите текстови и акции, ќе видат дека се работи за истите вредности. Но, тие не се платени (со наши пари) за да гледаат. Платени се да бидат слепи! И во своето слепило да шират омраза.
Порано сееја и страв, но сега веќе никој не им се плаши. Единствениот исплашени се началниците на кои му служат. И самите се исплашени. Од сопствената сенка се плашат. Но, продолжуваат да пелтечат и да исфрлаат смрдлив отров.
Бевме на улиците и кога со оклопни транспортери, штитови и пендреци го бранеа криминалниот поредок. Нема да нѐ исплашат, ниту да ја намалат вредноста на нашите заложби, ниту придобивките од нашата ненасилна борба за слобода. Јас и моите другарки и другари ќе останеме доследни. Сѐ повеќе нѐ има. „Има их!“ – ми се врти песната на Рундек во моментов…