Каде се прозивките за откажување од „Белградската платформа“?

Со месеци, драги мои сограѓан(к)и, пред изборите а и потоа, во јавноста, медиумите, муабетите во кафеаните, на улица, целата дискусија и сè она што беше поврзано со политичката состојба во земјава, беше доминирано од вештачки создадените и наметнатите теми и лаги, за „федерализација“, „кантонизација“ на Македонија, казните од 5.000 евра за незнаење албански јазик, двојазичните банкноти, како и од дискусиите за „Тиранската платформа“. За платформата од Белград, не зборуваше никој.

Особено за ова последново, за „платформата“, се дигна голема џева во земјава. Не само од страна на медиумите и делот од јавноста што е под целосна контрола и диктат на началниците на МВРО.  Прозивки и повици за дистанцирање од таа „платформа“ доаѓаа и од истакнати активисти, интелектуалци, новинари и јавни личности што го критикуваа режимот на Груевски.

А, прозивките не беа упатени само кон политичките партии на Албанците или кон оние, коишто се профилираат во јавноста со поостра и порадикална реторика блиска до национализмот. Не. Редовно се повикуваат на „јавно изјаснување“ и оние, кои со години, не само преку зборови, туку и преку дела, покажале и докажале дека се космополити, дека не ги делат луѓето на „наши“ и „ваши“, дека не ги мрзи да фатат и да заметат и во „својот“ двор.

Но, тоа, по обичај, не е доволно. При секоја ваква прилика, редовно почнуваат прозивките и барањата за осуда на албанскиот национализам. Не мора да одите далеку во барање примери, потсетете се само на таквите повици кои доаѓаа по говорите и изјавите за состојбата во Македонија на политичката маргиналка од албанскиот Парламент, Месила Дода, или со знаменцата на бирото на Талат Џафери.

Предмет на такви прозивки речиси секогаш е и вашиот омилен Младич со кристалната топка.  Се разбира, повиците речиси без исклучок доаѓаат од луѓе, кои речиси никогаш не го осудиле национализмот во своите редови.

Но, ете, бидна 27 април. Освен скандалот без преседан, со присуството на разузнавачот од српската амбасада во Собранието на Македонија, (не само на оној кој за 24 часа доби „пемпеле“ од Јанкулоска дека не е шпион, а кој редовно е на вакви „настани“), деновиве во дел од медиумите се откриваат вкусни детали за улогата на разузнавачката служба на соседна Србија во кризата во земјава и во настаните во Собранието.

Па така, дознаваме за соработката на дипломатот – разузнавач Горан Живаљевиќ со пратеникот Иван Стоиљковиќ од коалицијата на ВМРО-ДПМНЕ, со аналитичарот Лазански, за нивната координација… Вчера, во неколку медиуми и страници на новинарски истражувачки мрежи протекоа и транскрипти на разговори меѓу првите двајца кои биле под надзор на македонската служба. Тие разговори откриваат сериозни индиции за конкретно вмешување на странска служба во нашите внатрешни работи, како и координирање и содејствување во сценарио, чијашто крајна цел беше државен удар, загрозување на животот и безбедноста на дел од пратениците и рушење на уставниот поредок на земјава.

И, што правиме сега, барем со прозивките и повиците за осуда?

Ги повика ли некој политичките партии на Србите во Македонија и нивните коалициски партнери јавно да се откажат од „Белградската платформа“ и идејата за скусена балканска федерација со Белград на чело, којашто Стоиљковиќ и формално ја потпишуваше во Москва ?

Ги прозива ли некој истакнатите јавни личности – Срби во Македонија, јавно да се откажат од „Белградската платформа“, од „македонското сценарио” и војната што само што не се случила во Македонија, а за која со месеци трубеа разно-разни српски портали, блиски до другарите на нашите началници?

Се наполнија ли насловните страници, порталите, се отвораа ли вести деновиве на ТВ, со детали за сценариото на српската служба БИА и за нејзината улога во крвавиот упад во Собранието на РМ? Замислете само, во улогата на српскиот разузнавач на 27 април, да беше или се најдеше некој од службите на Албанија или Косово, не дај Боже…

Ако нема повици и прозивки, дајте брзо јавете и се на Месила Дода. Да каже нешто лапидарно за Илирида. Не за друго, за да има за што да се пишува, за да имаме кого и за што да прозиваме, де…