Руската конвенционална армија покажува дека е далеку понеспособна и понеподготвена, во сите важни аспекти на војувањето (од морал, до опрема, логистика и тактика), од митот што се градеше за неа. По војната во Украина, Русија по својата воена сила и закана ќе се сведе на осредна регионална сила – можеби дури не ни на нивото на Турција, на пример – која, наспроти почетниот воинствен изговор на Путин, во наредните неколку децении нема да претставува никаква (освен застарена нуклеарна) воена закана за Алијансата на НАТО. Напротив, таа ги натера сите важни европски западни држави наврапито и долгорочно да почнат да издвојуваат двојни и тројни средства за надополнување и обнова на своите воени капацитети, како и да ги актуелизираат плановите за градење на европски автономни сили (плус НАТО) за водење одбранбени војни. По својот украински дебакл, Русија со години нема да може воено да ѝ се закани ни на Естонија, а камо ли на обединета Европа. А, најновите информации што ги лиферуваат угледни медиуми (го читам „Фајнаншел Тајмс“ доцна во недела навечер), сѐ дека Русија ја моли Кина за помош во оружје за воено да ја совлада Украина… Ќе го вмеша ли Путин и Пекинг во своите безумни, дијаболични антиевропски и антизападни планови? Како е тоа, стратегиски, во интерес на Путин и Русија?
Пишува Сашо Орданоски во колумната „Путиновата битка за Киев ќе биде како онаа кај Бородино за Наполеон“ објавена на 14 март 2022 година.