НАТО или Северноатланската алијанса е меѓународна безбедносна организација со седиште во Брисел, Белгија и организацијата претставува систем за колективна одбрана со која членките се обврзуваат за заедничка одбрана во одговор за напад од надворешни лица.
НАТО претставува политичко и воено здружување кое поврзува 29 земји членки од Европа и Северна Америка. Досега земји членки на НАТО се: Албанија, Белгија, Бугарија, Канада, Хрватска, Чешка, Данска, Естонија, Франција, Германија, Грција, Унгарија, Исланд, Италија, Летонија, Литванија, Луксембург, Холандија, Норвешка, Полска, Португалија, Романија, Словачка, Словенија, Шпанија, Турција, Велика Британија, САД и Црна Гора.
Во 2009 година и Република Македонија требало да стане земја членка на НАТО, но поради недоразбирање со Грција околу уставното име, таа го блокирала пристапот на Букурешкиот самит.
Секоја земја членка на НАТО, има своја постојана делегација во седиштето на НАТО во Брисел, и на чело на таа делегација стои амбасадор кој ја претставуваа својата влада во консултативните процеси и носење одлуки од страна на Алијансата.
Највисокото одлучувачко тело во рамките на организацијата е Советот на Северноатланската алијанса, кој се состанува на повеќе нивоа, а со него заседава Генералниот секретар на НАТО.
Кога НАТО договара некоја операција, членовите доброволно придонесуваат со своите сили, и штом заврши мисијата, овие сили се враќаат во својата земја.
Секојдневните активности на НАТО, цивилните и воените структури и програмите насочени кон безбедноста се финансирани од заеднички буџет во кој придонесуваат владите на земјите членки во согласност со договорена формула за поделба на трошоци.
Што работи НАТО?
Работата на НАТО е посветена на заштита на своите членки со помош на политички и воени средства и исто поттикнува советување и соработка со земји кои не се членки на НАТО, како на пример во областа за реформите во одбраната и одржување на мирот.
НАТО се заложува за демократски вредности и мирно решавање на спорови, а во случај на неуспешни дипломатски обиди има доволно воен капацитет за започнување операции за управување со кризи, самостојно или во соработка со други земји и меѓународни организации.
Третата димензија на НАТО се состои од активности во областа на планирање на цивилната заштита, помагање на сојузниците и земјите партнери во справување со катастрофи.
Суштинското значење е да се стабилизираат регионите каде има закана за безбедноста, и НАТО во соработка со други меѓународни организации презема активна улога во операциите за управување со кризи.
А. Петровска