From moral compass to moral collapse: Washington’s shameful “Russia Day” greeting – CIVIL TODAY (LINK)
На 12 јуни 2025 година – таканаречениот „Национален ден“ на Русија – Соединетите Американски Држави, некогаш глобален лидер на демократскиот свет, издадоа гротескно учтива честитка до „рускиот народ“. И тоа не дојде од некоја церемонијална фигура, туку од државниот секретар Марко Рубио, официјален глас на надворешната политика на САД.
Ова, зачудувачки, се случи само 48 часа пред Соединетите Американски Држави да го одбележат Денот на знамето – патриотска прослава на нација создадена во стремежот за слобода и отпор кон тиранијата. И само два дена по еден од најтешките напади со ракети и дронови врз Кијив досега.
„Денот на Русија“ ја одбележува декларацијата за суверенитет на Руската Федерација од 1990 година, момент што требаше да го означи крајот на едновековната советска диктатура и нејзината брутална хегемонија. Но, денешна Русија не е „новородена демократија“. Тоа е агресивен, авторитарен режим кој води геноцидна војна против својот сосед, додека спроведува хибридна војна против демократскиот Запад, вклучувајќи ги и САД. Ова доаѓа по долга листа воени интервенции, империјалистичка агресија и изградба на сурова диктатура дома. И сепак, додека украинските цивили гинат во ракетните напади, Вашингтон подава рака на празна дипломатија, обвиткана во крв.
„Соединетите Американски Држави остануваат посветени на поддршката на рускиот народ додека тие продолжуваат да ги надградуваат своите аспирации за посветла иднина. Исто така, ја користиме оваа можност да ја потврдиме желбата на Соединетите Американски Држави за конструктивен ангажман со Руската Федерација за да се постигне траен мир меѓу Русија и Украина.“
– Марко Рубио, државен секретар на САД, 12 јуни 2025 година (линк)
Ако иронијата можеше да убие, оваа изјава би била оружје за масовно уништување.
Зборовите на Рубио, прекриени со јазикот на мирот и „конструктивниот ангажман“, не се само глувотија – тие се предавство. Предавство на Украина. Предавство на американските вредности. Предавство на самата вистина.
„Траен мир“, се вели во соопштението. Но, нема мир без правда. А правдата не може да коегзистира со додворување или со ова скандалозно застанување на истата линија со воен злосторник, на сметка на вистинските сојузници.
Идејата да се честита на народ под авторитарно владеење додека нивниот режим врши геноцид во соседството не е само апсурдна, туку е и срамна! Ако ова е новата визија на Соединетите Држави за дипломатијата, тогаш тоа ја означува најниската морална точка во нивната 250-годишна историја.
Оваа изјава е симптом на опасен тренд: нормализација на тиранијата. Таа одразува растечка подготвеност да им се ласка на диктатури под маската на „реализам“ – истиот реализам што го трга погледот од бруталната агресија и шепоти љубезности кон Москва, додека Украина крвари.
Ова не е државничко однесување. Наречете го со вистинското име: предавство.
Во 1941 година, Соединетите Држави се спротивставија на фашизмот. Во 1963 година, се прогласија за граѓанин на Берлин. Во 1987 година, побараа Горбачов да го сруши ѕидот. И во 2025 година, му честита на наследникот на Сталин. Историјата ќе го памети овој момент. Прашањето е – како Американците ќе си го објаснат ова? Што ќе запомнат Украинците? Што ќе запомни Европа?
Затоа што, без разлика колку е внимателно формулирана, ваквата изјава не значи неутралност. Во време на војна, тишината е соучество – а учтивиот аплауз е соработка. Предавство.
Ставовите изразени во оваа статија се исклучиво ставови на авторот и не нужно ги одразуваат ставовите на медиумот или неговите партнери. Ова е личен став.
From moral compass to moral collapse: Washington’s shameful “Russia Day” greeting