Норвежаните и скандинавците воопшто се посебна школа во дипломатијата. Директни, аргументирани и чесни во пристапот, со голем капацитет за објективна дистанца во согледувањето и прагматичност и ефикасност во решавањето на проблемите. Затоа и се истакнуваат со успеси во мисиите ширум светот, од политиката, преку ангажманот во справувањето со разни катастрофи, човековите права…
Пример за тоа не беше само таткото, туку очигледно и синот Столтенберг. Два метри човек, ген-сек на најмоќната воена алијанса во светот, не само најдиреткно преку зборови, туку и со тело и со гестикулации денес ги расчистуваше густите магли сеени од оние што „сакаат во НАТО и ЕУ – но се против Договорот од Преспа“. Човекот на чијшто искрен ангажман му должиме многу за овој напредок, како што на неговиот татко му должат скопјани за земјотресот, најискрено ни кажа дека нема ниту НАТО ниту ЕУ без да помине референдумот и да се спроведе Договорот од Преспа. По не знам кој пат повтори дека треба да ја зграпчиме оваа единствена шанса.
Последен пат кога тука доаѓаа ген-сеци на НАТО, нѐ вадеа од војна. Шуќур, успеаја да нѐ спасат од нас самите, па затоа денес зборуваме „само“ за конфликт и за неколку стотини, а не илјадници жртви. Иако некои зборуваат постојано за „второ полувреме“. Ги знаете, ги гледате, ги слушате, и кај едните, и кај другите, третите…Тие се патриотите, а луѓето што сакаат мир и заедништво се предавниците и платениците. Платеници затоа што работеле на проекти за градење заедништво, а богами и школи, мостови, болници, канализации, кои, погодете пак – ги плаќаа странците како Столтенберг.
Сега дојде Столтенберг да нѐ убедува да гласаме за наше добро. За нашата иднина. За наша подобра безбедност, живеачка, образование, здравство, социјална заштита, економија. Да се поврземе и да бидеме дел од Западот. Дојде човекот да нѐ поттурне – да кинисаме. Ко што е ред за нашите народи, народности, националности, малцинства, од прв, втор и трет ред – пошто сме многу важни, папокот на светот нели…Секој поважен од другиот.
Туку, да прејдам на главното – Не ли е време и ние самите на себе малку да си помогнеме? Да, ние – тивкото големо мнозинство кои се за ЕУ и НАТО, за напредок, за подобра иднина. Мнозинство – оти така покажуваат не само анкетите, туку и реалноста. А велам тивко, оти, ене го 30 септември, а наспроти вревата што ја крева гласното, а богами и насилно малцинство на противници на референдумот, ние сме малку тивки.
Можеби некој е уплашен од хајките на „спутниците“ или вообичаените наци(о)-будали кои вршат вербално насилство врз било кој што јавно ќе изрази став За референдумот. Друг калкулира, трет е гневен на власта поради неисполнети ветувања и очекувања, четвртиот „не се замара“… А спроти, бревта медиумско – „уметничката“ машинерија на началниците, одработувајќи ги ревносно старите услуги и заслуги, а и новите ангажмани. Има и „вонземјани“ кои не беа од тука цела деценија, а сега тоа го прават од „чист идеализам“, овај национализам… Се чудат деновиве луѓе со тоа кој сè се реди во кампот на противниците на иднината. А што мислевте вие? Ќе седат мирно и ќе гледаат како чекориме кон свет на вистински вредности, каде што нивните фолови и тарифи нема да проаѓаат?
Денес, демек, не било популарно да се има јавен став ЗА иднина во ЕУ и НАТО. Пошто многу се плукало на ФБ. А демек, некои уметници се правдале „ќе ја изгубеле публиката“. Еј, наспроти докажаните „уметници патриоти“, кои испаѓа уво ги боли за било која друга публика освен онаа што гласа за МВРО и радикалната десница, другиве се многу „увиѓајни“ за чувствата на „публиката“ која не ги знае, не ги разбира или ги мрази пошто се комуњари, која не ја сака и иднината, „публиката“ која е најмалку 20% лажирана и набилдана со лажни профили и ботови. Ух, колку е убав тој уметнички свет низ референдумскиот ракурс, колку убаво мириса… на пари. Или на ве-це. Како кому.
Туку, пак ќе речам. Ене го 30 септември. Убаво е тоа што имаме пријатели како Столтенберг и Меркел, кои ќе дојдат да нѐ поттурнат и охрабрат да направиме умен и рационален избор. Но убаво е и самите, особено оние што им врви зборот меѓу луѓето, оние со вистински углед, оние кои создавале и создаваат вистински вредности во земјава, без оглед дали е тоа во културата, уметноста, образованието, здравството, економијата – да помогнат.
За иднината, освен поттурнување, ни треба сопствен полет и инспирации. Зарем е поинспиративно лудилото и самоуништувањето што го предлагаат противниците на референдумот? Ни треба полн налет и полн глас. Ни треба да се охрабриме меѓусебно, оти конечно отвораме поглавје кое носи вистински напредок. А во тоа поглавје редно е да влеземе истакнувајќи ги нашите вистински вредности. Некои веќе цела деценија туркаат. Верувам дека има многу кои се храбри и видни кои ќе се приклучат и ќе туркаме заедно. За нашата иднина, за нас!
Услови за користење, авторски права и заштита на приватноста
Преземање на содржините под различни услови од наведените НЕ Е ДОЗВОЛЕНО, освен со писмена дозвола од ЦИВИЛ. Повредата на авторските права е забранета со закон.