ОЛИВЕР АНДОНОВ
Едногодишниот помен е последен помен во годишниот циклус помени. Ете така и нашиот премиер направи годишен помен или парастос откако се упокои СДС. Ама …, ех тоа ама… И тој како премиер ја упокои нашата ВМРО-ДПМНЕ за само една година власт. Па така сега покрај СДС покојно го имаме и нашето ВМРО-ДПМНЕ по годишниот помен за тоа што владата на Мицкоски „сработила“ во изминатата година. Токму помен за тоа да си припомниме дека ама токму ништо не сработи Мицкоски. Едноставно безмилосно ја потроши довербата од македонските граѓани и тоа за неполна година, злоупотребувајќи ја власта. Дури побргу и по безмилосно отколку од времето на Љубчо кој за волја на вистината го имаше Бранко за опозиционен противник и тогаш силното СДС и УДБ-а зад него.
Владата на Мицкоски на чист простор при покојно СДС со Филипче успеа да ја упокои нашата партија. Поради тоа и „отчетот“ кој го слушнавме од Мицкоски беше накратко парастос за сопствените погрешни политики.
И морам да прашам, вака јавно: „Можете ли да ми кажете – да се сетите на барем ЕДЕН проект кој го започна владата на Мицкоски и кој успешно се развива“? Секако, ете не мора тоа да биде проект од градежништво и инфраструктурни проекти, нека биде тоа и проект за клучни системски законски решенија. Не мора да е почнат и завршен, барем да е во видлива развојна фаза.
Аман луѓе, ами владата не е способна да најде брзо решение за паркинг места во клинички центар, а не пак да започне барем еден стратешки инфраструктурен проект или пак да предложи до Собранието некои клучен системски закон кој ќе направи подобрување и правна сигурност во барем една област од животот. Дури и пензионерите ги измами, преку божем ново-стар закон. Тоа е одлика и на оној што нели се знае а ништо не знае а божем негов кадар раководи со министерството за правда и ја „коригира“ владата.
Затоа пак во интерес на ПР-от (тоа е проект во континуитет, но по малку зарибува, слаби актерите), Мицкоски со избрани новинари и аналитичари имаше интересна хумористична емисија на националниот сервис. Браво за Стојан Трпчевски за организацијата на една вака убава хумористична емисија. Препорачувам ова да го прави со премиерот барем еднаш месечно и гарантирам гледаност со невидени размери, а насловот може да биде: „На мајтап со Мицкоски“. Оној што ќе се извинува повторно е кавгаџија, Мицкоски е шегаџија – мајтапчија (ај да не употребам друг термин, ќе биде дека сакам божем да го навредам премиерот ни).
И така, не научи Мицкоски, најпрво за бројот на стоката и нејзината поврзаност со против пожарната превенција од пожари на отворено. Бравос, оригинална идеја, прекрасно кажано. Превенцијата да ти била во пасење трева. А јас пак мислев во нафта пиење. Ќе да сум побркал нешто, ама така е кога човек како мене не разбирајќи ги запаливите материјали или материи, меша нафта со трева. Но сигурен сум дека Мицкоски не ги помешал, нему му е исто дали нашите сопартијци а уште повеќе македонските граѓани пасат трева или пијат нафта. Важно дека тој јаде папаја и бејби биф а пие виски и потоа јаде аспарагус кој е добар за детоксикација на организмот. Во меѓувреме „генијалецот“ Стојанче викан керамид има исто така генијално решение за гасење пожари на отворено. Ќе ги гаси со оклопни борбени возила БТР-80. Иноватор мајката, многу сакам да видам каде ќе ја сместат цистерната од најмалку 5 тони и сета придружна опрема за да може од оклопно возило да гаси пожар.
А кога сме кај исхраната, не знаев дека фалат јајца. Доколку му фалат јајца на Мицкоски, слободно нека ми се обрати, јас ќе му дадам од моите, имам јас вишок јајца. Такво ми е производството – солидно и природно. Моите кокошки не се фармерски, но се стратешки функционални, и затоа имам јајца. Ете и таа тема околу јајцата и нивното стратешко значење ја затворивме. Значи сепак има јајца во Македонија и тоа „више комада“ (што би рекол Шојиќ) само треба да се знае вистинската адреса каде може да се најдат, а таа не е кај Мицкоски, според него самиот, а не е ни кај странски производител со кого преговара.
Така дојдовме и до странските партнери ем стратешки. Повторно јас не сум информиран. Не знаев дека ние сме стратешкиот партнер за Обединетото Кралство. Дека Обединетото Кралство преку Македонија сака да влезе во Европа – стратешки. Веројатно дека Македонија ќе и наплати провизија на Велика Британија за користење на кредитниот рејтинг, а посебно за влезот во Европа.
И не разбрав, па ќе го замолам премиерот онака суштински и разбирливо да ми објасни: „Тоа Обединетото Кралство, влегува во Македонија за да и помогне на Кина да ги поврзе своите пристаништа во Солун и Пиреја со Средна Европа преку Македонија“? Би замолил да ми биде објаснета оваа геостратешка и геополитичка позиција на Мицкоски, ама од него самиот, да не биде пу, пу, не важи. Или да не биде дека настанала „крупна геостратешка грешка“ – што би рекол еден Црпнат.
Како посебен додаток на неделата на годишен парастос, особено внимание привлекува резултатот од комеморацијата во Европскиот парламент и расправата за тоа дали македонскиот јазик е „модерен“ или „многу вековен“. Повторно, Бравос за Мицкоски, успеа во годишниот помен да ја вклучиш и ЕУ. Само што се се плашам дека како тргнало со будалаштините, да не вадиме годишен помен и на многу вековниот македонски јазик, затоа што е многу стар – неколку векови, па е на издишување, не дај Боже. Всушност не знам зошто воопшто се расправа за тоа дали македонскиот јазик е многу вековен или модерен, кога самиот тој е само и уникатен – единствен, МАКЕДОНСКИ ЈАЗИК. Згора на се, Европската Унија па со тоа и самиот годишен извештај за Македонија не се занимава со историја, туку со сегашноста и иднината. А во сегашноста постои Македонија, Македонци и македонски јазик. За нашето постоење во иднина сме одговорни самите ние и нашата совест, разум и знаење дека имаме потреба токму од таа причина да бидеме дел од ЕУ, од цивилизираниот модерен европски свет.
Е сега да појаснам повторно во врска со македонскиот јазик, односно современите јазици. Словенските јазици немаат старо јазични форми на современите јазици. Сите тие потекнуваат од старословенскиот јазик (некаде се смета и Црковно-словенскиот кој не е ист како старословенскиот). Подоцна најмногу во 19-от и 20-от век се оформиле како кодифицирани современи јазици според времето на формирање на националните држави и со тоа добиле современа форма на национален јазик. Таа современа форма на јазик е денес присутна во некаква изменета форма која се нарекува модерен јазик. Но модерниот македонски јазик, како впрочем и модерниот бугарски јазик (ова компарација е поради будалскиот спор кој го водиме) во својата употреба и правопис употребува изменети форми на зборови или други правописни форми прифатени од други јазици или во согласност со актуелните општествено-технолошки трендови. Така на пример во бугарскиот јазик ќе најдете употреба на зборот „оферта“ или понуда кој е преземен од англискиот offer.
Во последно време, во македонскиот многу вековен јазик ќе најдете модерно (трендовско) родово определување на функции, занимања и слично што пак според правописот и граматиката на Блаже Конески и Круме Кепески е неправилно. А Конески и Кепески не живее во средниот век, туку беа со нас пред само 30-40 години, така што можеме да се наречеме нивни современици. Но дури и на медиумите па дури и во официјални соопштенија на државни институции ќе слушнете или прочитате „претседателка“ наместо претседател, без разлика дали функцијата ја извршува жена или маж. И секако, тоа не е воопшто страшно, јазикот е жива материја и се менува и прилагодува на современието.
Некои термини ќе исчезнат, а некои нови ќе се појават. Дури и да се обидете да разберете како нашите стари пред повеќе од 100 години говореле и пишувале ќе бидете не само изненадени, туку тешко дека ќе можете во потполност да ја разберете содржината на напишаното. Оттука оваа драма со модерниот и многу вековниот македонски јазик е само една убава забава за проширување на видиците на омраза и конфликтност помеѓу Македонија и Бугарија во режија на другарот Путин. И секако, неминовен вовед за нас во Македонија во локалните избори на кои ќе се зборува за меѓународни прашања а не за тоа што сработеа нашите градоначалници изминативе четири години. Или за тоа каде Мицкоски ја стопи унгарската милијарда низ проекти за локална самоуправа, а ниту еден проект не видовме.
Впрочем, еднаш веќе ви кажав дека Радев и Јотова се како бензинска станица на Лукоил за да може Мицкоски да се натанкира со дневна доза омраза која треба како отровен сулфур со ПМ националистички честички да ја испушти во македонското општество. На таа руска бензинска пумпа жедни за рејтинг се закачија скоро сите политички структури во Бугарија. Значи и во Бугарија ќе има избори, по се изгледа веќе по нова година откако ќе влезат во евро зоната. Повторно ја вратија темата Македонија која не беше никаде во фокусот.
И еве повторно сето тоа ни се случува, сега во текот на самитот на НАТО, Радев пишува писма горки и жалосни на руската машина за пишување. Оние (не знам како да ги наречам) од „Има такв народ“ во бугарското Собрание намерно го негираат постоењето на македонскиот народ и македонскиот јазик и ја иритираат македонската јавност, давајќи му аргументи на Мицкоски да продолжи со сопствената политичка хистерија против Бугарија. А сѐ е во насока на тоа како на секој можен начин (вклучувајќи ги и двете страни) по секоја цена да се оневозможи македонскиот пат кон ЕУ. Токму онака суптилно и помалку суптилно, товариш Путин да ги разбуди сеништата на многу вековното минатото и да му каже на НАТО дека има доволно прокси држави во НАТО. Држави (поточно политикантски водства во држави) и будали во тие држави, кои секогаш можат да го загрозат партнерството-сојузништвото во алијансата колку и таа да донесува значајни одлуки на својот самит и нов стратешки концепт кој се однесува на „Отпорност и Одвраќање“, токму од руската империјалистичка и насилна експанзија.
Ете, затоа Радев и Мицкоски и нивните сателити служат. А во еден таков контекст сега очекувајте некоја изјава од руска страна или рециклирање на некоја изјава на товариш Путин, Лавров или едикојси во божем полза на Македонија. Многу провидно постапување за засилување на руското влијание во Македонија.
Забележувате ли колку Сиљановска и Жељасков не се информирани (да не употребам друг термин)? Тие си се видоа како другарчиња на свиждање со боза и шампита во слаткарница и си помуабетија (додуша и тие зборувале и разбрале секој одделно што сакал да разбере и така и кажаа пред медиумите), додека главните прокси играчи се натанкираа на бензинската на Лукоил и исфрлија загадувачка емисија во политичкиот воздух и на двете држави, партнери и сојузници во НАТО. Е тоа се нарекува политикантска перверзија. И уште си мислат дека нашите сојузници нема да го забележат тоа. Само да си знаете, сметката па нека е и политикантска ќе ви дојде, и тоа побргу отколку што очекувате, па чисто да не плачете дека ЕУ-НАТО ве мразат, и со тој наратив да го манипулирате македонскиот народ, да си знаете.
И така, целата оваа недела ќе продолжи годишниот парастос во кои ќе се наслушаме и нагледаме мајтап со сите нас. А и тоа ви го кажав, дека Мицкоски нѐ зема сите нас на мајтап, целата држава ја мајтапи, и тоа онака безобразно, ама не ви се веруваше, го сметавте за сериозен, универзитетски професор-даскал се претставуваше. Кога тој, и на годишниот помен мајтап тера, шеги кажува. Те обезбедил петстотини милиони евра за инвестиции, те сработил две стотини и педесет проекти, те го развил земјоделието, единствено уште стока недостасува, те јајца ни недостасуваат (јас би рекол, дека јајца имаме, нешто друго да не ѝ фали на владата на Мицкоски во овој состав?), те ни раскажува геополитички скечови, те сме во дилема дали ни е јазикот многу вековен или модерен и сѐ така во недоглед, смешка до смешка. Да умре човек од смеење, пу, пу, скраја да е.
Сепак, подобро е да останеме со јајца во недостиг, да си се држиме до нашата традиција, подобро жив без јајца, отколку мртов со јајца (па и више комада од странски, ем стратешки инвеститор).
И убаво му кажав на Мицкоски дека не смее да биде како Заев. Заев си кажа дека е Црпнат, дека завршил три години средно и дека продавал лубеници во Горњи Милановац, па со оглед на недокваканоста и му личеше да тресе глупости. Но Христијан кој се претставува за универзитетски професор да биде иста марка како Заев, е тоа е веќе премногу и за мајтап. Тоа ќе е страшната реалност, пардон, модерност на еден само годишен помен, парастос што би се рекло.
А на секој парастос само кратко се вели: Бог да го прости!
Белким треба да раздаде премиерот ни, адет е за душа. А ние како што велеше чичко Митко (Врапчето): „да го воскреснеме мртовецот“, време е. Но не да чекаме илјада години, туку тоа да го направиме час поскоро. Доколку сакаме да останеме живи.
Текстот е личен став на Авторот.
