Пишува: Амб. ЛАРИСА ДИР
Вонредна и Ополномоштена Амбасадорка на Украина во Република Северна Македонија
Одлуката на Европскиот суд за човекови права од 9 јули 2025 година во предметот „Украина и Холандија против Русија (за Источна Украина)“ уште еднаш го стави во фокус вниманието врз злосторствата на руската армија против Украинците. Воени напади, убиства, тортура, вонсудски егзекуции на цивили и војници, киднапирање деца, присилно раселување цивили, уништување, пљачкосување – се карактеристични дејствија на припадниците на армијата на руската федерација.
рф ги прекршува сите норми на меѓународното хуманитарно право, кое го регулира заштитувањето на жртвите на вооружени конфликти и ги ограничува средствата и методите на војување.
За разлика од рф – Украина ги почитува одредбите на Женевските конвенции и има цврста основа за системска реализација на меѓународните обврски.
Украинските вооружени сили ги почитуваат и правилата на војување и го пренесуваат знаењето за меѓународното хуманитарно право, особено за почитувањето на правата на воените заробеници за време на воена состојба.
Во овие неверојатно тешки услови, украинските војници учат за хуманитарните стандарди и ги применуваат.
Вооружените сили на Украина знаат дека без хуманитарно право, војната се претвора во неограничено насилство. Во насилство кое го трпат украинските цивили и војници, особено оние што се во заробеништво кај државата-агресор рф.
Зошто украинскиот војник може да пронајде, таканаречен, „компромис“ меѓу хуманоста и воената нужност, а претставникот на руската армија се „реализира“ преку извршување ѕверства, тортура, убиства (?!) – Буча, Ирпин, Мариупол, Изјум…
Одговорот не е ни толку во фактот дека војната и нејзиното започнување е надворешна политика на кремљ, туку во тоа што русите го обезвреднуваат сопствениот живот, а со тоа и животот на другите луѓе.
Принципот на хуманост треба да се огледа и во должноста човечно да се постапува со лицата што не учествуваат во борбените дејствија. Постојат бројни примери каде украински војници им помагаат на цивилите во, на прв поглед, безизлезни ситуации. Запаметен е случајот од летото 2022 година. За да ги евакуираат своите постари родители, брачен пар цивили патувал со автомобил од Кијив кон градот Бахмут, кој тогаш беше под контрола на Владата на Украина, но истовремено под интензивни напади на руските сили.
Сепак, цивилното возило влегло во руска заседа и било нападнато. Мажот бил тешко ранет, а жената се обидела да му пружи прва помош.
При воздушна извидница со беспилотно летало, украинските војници го регистрирале нападот врз цивилното возило. Откако сфатиле дека цивилите имаат потреба од помош, тие ѝ покажале на жената со дронот во кој правец да се движи.
Така, жената била безбедно евакуирана до позициите на Вооружените сили на Украина и ѝ била пружена целата неопходна помош. Подоцна била пружена помош и на мажот, и неговиот живот бил спасен.
Мала епизода на спасување животи среде руската бруталност. Цената – живот!
Говорам за тоа дека Украина ги почитува и „женевското право“ и „хашкото право“. руската федерација, со акт на вооружена агресија против Украина, продолжува да ги прекршува нормите на меѓународното хуманитарно право.
Секојдневно рф гранатира населени места во Украина, уништува станбени згради, училишта, болници, цркви. Како резултат на нападите – има загинати и ранети.
Очигледно е дека моралните и вистински религиозни извори во рф целосно се пресушиле.
Убиства на деца, воени заробеници, тортура и изживување врз луѓето – се знак дека русите се надвор од цивилизацискиот простор. Очигледно, зад тие кремљовски ѕидини не се читаат ни Женевските конвенции, ни Повелбата на ОН. Очигледно е дека единствениот начин да се надмине руската „дислексија“ во овој случај се ракетите, дроновите, санкциите и притисокот врз рф.
Специјално за ЦИВИЛ МЕДИА.
Фото извор: Амб. на Украина
