пишува: Сашо Орданоски
[dropcap]М[/dropcap]акедонија е на добар пат да се преименува во Република Црна Хроника. (Да, да, може и Горна или Северна да се додаде, по желба, кај сакате во називот…) И социјалните мрежи и традиционалните медиуми се преплавени со вести, озборувања, најави, анализи и синтези за криминалот во државата, а нема ден без барем три-четири нови скандали: приведен овој, притворен оној, осудени едни, обвинети некои трети, осомничени по десетмина, ревизија на оние институции и овие проекти, претреси во тие и тие станови и канцеларии, а за двајцана пребегани, па уловени, секој ден се објавува по една книга фељтони во сто продолженија…
Сите ги научивме поименично судиите од Кривичен, сега се занимаваме со нивните судски помошници. Обвинител(к)ите од СЈО веќе ни се како роднини. Се побратимивме со дваесетината најфреквентни адвокати на одбраните и тужителите, а бидејќи секој во јавноста има цврст став за нечија вина или невиност, се чини дека една половина од нацијава е подготвена да полага правосуден испит со затворени очи, а втората е судска порота во постојано заседание!
Конечно ја сфатив смислата на фактот што во Македонија има легално регистрирани 22 – или беа 24!? – правни факултети. Уверен сум дека држиме рекорд по број на правници по глава на жител во светот. Не постои семејство кое, барем до второ колено, нема некој адвокат, судски писар, архивар, правобранител, нотар, правен бруцош, апсолвент или професор по некакво право околу софрите. Или, ако и има некое такво баксузно семејство без правник во своите редови – што апсолутно не е за верување! – тогаш сум сигурен дека макар некој судски спор против некого заподенале, чекаат некое рочиште, дале негде некој поднесок, се надеваат на одлука од апелација, некој извршител им е обесен на вратот…
Цела нација бистри правдина! И никој не е задоволен од делењето на правдата.
За ниту еден голем судски спор во изминатата деценија нема фер разрешница, заклучно со вчерашниот за „Диво Насеље“. Осудените ќе си лежат долги, а и доживотни казни: да дојдеш („измамен“, неизмамен, сеедно) од Косово во Куманово, вооружен до заби, и да учествуваш во дводневна војна со десетици жртви, а потоа да се жалиш на висината на казната, треба да си навистина многу, многу глупав, во сите фази на овој долг кривично-правен настан; но, нема таков кој може да каже дека сме ја дознале вистината за целиот настан, а тоа е смислата на делењето правда. Мене намерно откриените делумни вистини отсекогаш ми личеле на целосна лага.
И пак доаѓаме до имињата на Јанкуловска, Мијалков, Чавков, до луѓе околу претседателот Иванов и, конечно, по којзнае кој пат, до самиот Никола Груевски. Нема голем криминал во Македонија, без вмешаност на „дијамантскиот прстен“ на кадри околу Груевски, со него во центарот.
Тоа е таа „длабинска анализа“ што целата аматерска правна заедница во Македонија, оние неколку стотици илјади семејства за кои пишував погоре, се надева дека ќе го стигне ова злосторничко здружение. Конечно некој да одговара за целата вистина, а не само за опортуните делови од неа.
Преземањето на оваа содржина е дозволено само по 11 часот, на денот на објавувањето. Потоа, важат вообичаените правила според лиценцата Creative Commons 1.0.