-Со реакциите по мрежите и порталите поттикнати од случувањата со Јавна соба, човек останува нем пред бестијалноста на агресивците но и пред молчењето и релативизирањето на „учените„. Тоа само ни кажува колку многу пат треба да изодиме пред да почнеме да го применуваме тоа што папагалски се повторува „едукација за сите“, или популистичката “all lives matter”. Тоа се концепти за еден идеализирачки и совршен свет. Нешто слично ко „нема да бирам помало зло дека е зло, сè додека не се искорени сето зло“, пишува Јана Куновска на својот Фејсбук профил.
На оние со повисока свест и разбирање е да го поведат патот кон борба за задолжително внесување на сексуалното образование во школите (што порано, тоа подобро), и кон култура на бескомпромисно санкционирање на злоупотребите кои, да не се лажеме, се прават од страна на мажи. Мажи кон мажи, мажи кон жени.
Зошто не е „едукација за сите„ ,туку “едукација само за мажи”? Затоа што не викаме сите болести се важни ај да не приоретизираме лечење на болестите на рак, а ракот прв коси сегде. Затоа што не викаме „сите куќи се важни„ ,ај да имаме противпожарни интервенции за сите, а не посебно за оние кои горат. „Сите коски во телото се важни“, ај да не ја третираме скршената, туку да се однесуваме кон сите со исто ниво на итност.
Насилството врз жените е системски проблем. И нѝ гори под нозе. Нашата статистика според МВР вели дека 94% од сторителите на семејно насилство се мажи и над 90% од сторителите на криминал во државата се мажи (Државен завод за статистика). Па дајте да не се преправаме дека не се жртви девојчињата и жените туку има и понекој женски агресор за ги упростиме нештата, заборавајќи дека едното е континуирано, системски и систематски, а другото инцидентно. Се изначитав сведоштва на Медуза.
Раширеноста и обемот на ваквите трауматски искуства се запрепастувачки. Тие жени и девојки со тоа живеат секој ден, со години. Па кога зборуваме за едукација, кажете ми која “едукација за сите“ е соодветна за возрасен маж кој силува 5 годишно девојче зошто смета дека тоа му припаѓа?! Или за маж кој силува 16 годишно девојче затоа што во неговата (и на неговите сограѓани и сограѓанки) глава таа си го барала?! Мажот кој ја силува жената, и „ѝ се качува кога ќе му се присака„ затоа што “да му даде„ е нејзина брачна должност?
Раширеноста и обемот на ваквите трауматски искуства се запрепастувачки. Тие жени и девојки со тоа живеат секој ден, со години. Па кога зборуваме за едукација, кажете ми која “едукација за сите“ е соодветна за возрасен маж кој силува 5 годишно девојче зошто смета дека тоа му припаѓа?! Или за маж кој силува 16 годишно девојче затоа што во неговата (и на неговите сограѓани и сограѓанки) глава таа си го барала?! Мажот кој ја силува жената, и „ѝ се качува кога ќе му се присака„ затоа што “да му даде„ е нејзина брачна должност?
Тие концепти треба да се реформираат во главите на младите момчиња за да знаат дека светот и жените не ѝм припаѓаат ним, тие битисуваат покрај и до/со нив. И со напор тоа може да се постигне со следната генерација на млади момчиња. Одредени возрасни мажи веќе форматирани и уштекани во сексизам и шовинизам (како на УКИМ и МАНУ) не може да се едуцираат и реформираат. Тие ќе си умрат со чувство на себеуважување и entitlement. И така треба да се остават да исчезнат. Таму нема освестување.
На нас е да препознаеме и да признаеме дека жртви не се сите луѓе, туку девојчињата и жените. Синовите се тие кои треба да ги подучуваме, синовите треба да ги сензибилизираме, синовите треба да ги воспитуваме на рамноправност и почит. Дома и во школо. На работа и во социјални групи. Сегде и секогаш. Оти ако не успееме во тоа, и не создадеме вредносен систем во кој едниот пол не постои да му служи на другиот, и по ниту еден основ не е инфериорен, како и во сите претходни примери од историјата „потчинетите„ нема да бараат мирољубив начин и преку дијалог да се справат со агресорите. Туку ќе враќаат на агресија со агресија. Се фаќам понекогаш како ја немам таа привилегија да ја учам ќерка ми како општествено да си ги ужива и бара сите привилегии што и следуваат како човечко битие од сограѓаните и системот, затоа што треба да ја учам на самоодбрана и како да не биде жртва. Бидејќи бидувањето жртва се подразбира.
Сè додека овие феномени системски не почнат се решаваат и патријархатот кој го живееме барем за малку не нѐ олабави и од жените кои го перпетуираат преку “феминистките јадат луѓе и мразат мажи„ или „јас преферирам еманципирани битија пред феминистки“, шовинистите и шовинистките ќе треба да се соочат со фактот дека се токму тоа – шовинисти и шовинистки, а ние ќе продолжиме да создаваме околности во кои девојчињата и жените ќе ги учиме повеќе на она што ѝм следува како рамноправни човечки битија, а помалку на техники на самоодбрана.