пишува: Сашо Орданоски
„Да имаше ‘Д’ од доказ против мене, јас одамна ќе бев… немаше да бидам тука! Што не значи и дека тие што се уапсени се виновни.“
Тоа го изјави Груевски, придружуван од шест (и со бројка: 6) свои адвокати, на влез во Кривичниот суд во процесот „Титаник“, а по повод сомневањата дека токму тој е главниот инспиратор, организатор и телефонскиот „командант“ на настаните на 27 април. Мене ми се чини дека токму армијата негови адвокати за бројни тешки кривични дела за кои се сомничи може да се земе како посреден доказ, ако не и како целосно признание, дека Груевски на 27 април бил сосема свесен што го чека, доколку насилно не го спречел формирањето на новата влада на Заев.
Неговиот телохранител, пак, вели Груевски, на телефон со брат му Нинџа – ИСТОВРЕМЕНО додека Нинџа ја ставал качулката на глава за упад во Собранието и за ликвидација на Заев – разговарале „за семејни работи“…
Е, токму со таква малолетничко-деликвентска наивност овој човек владееше десет години! Раскажувајќи прикаски за мали деца, додека големите околу него ја „олешија“ државата до непрепознатливост!
Добро, зошто да не, можеби организацијата на државниот удар била главната тема за разговор во семејството „Нинџи“. Ама тоа нема никого од обвинетите да го спаси од многу долги затворски казни. Барем додека сите тие перспективни долгогодишни робијаши не решат малку самите да си помогнат, додека не проговорат и не ја посведочат вистината за настаните. Кој нејќе – не мора!
Но, таа „маченичка“ стратегија не оди со приказната на ќерката на Чавков, која тврди дека СДСМ сакала да го умре татко ѝ. Ма, немој! Колку и да го разбирам безрезервниот сентимент на една ќерка за својот татко, мене повеќе ми се чини дека таа работа (со, недајбоже, умирањето) самиот за себе си ја приредува токму г. Чавков, штитејќи ги тие над него. Некој на таа негова слепа лојалност ќе му симне капа, од респект; друг ќе се посомнева дека е толку добро платен за тоа, што мисли дека годините што, најверојатно, ќе ги помине в затвор се вредни за добиената сума како компензација; трети ќе мислат дека е будала, кој си го жртвува сопственото здравје и сопственото семејство, за мафијата слободно да се шепури наоколу, пребирајќи со вилушките по метеросексуалните гастрономски специјалитети по скопските кафеани… И тука нема што многу да се додаде.
Освен, можеби, да се размисли за предлогот на Александар Тортевски, што некни опуштено ми го „плесна“ на маса, дека на сите државни службеници или вработени во јавни установи, осудени за потешки кривични дела од областа на (не)извршување на нивните службени овластувања и должности, треба целосно да им се укине стажот за пензија остварен за време на работата во државната или во јавната институција. Тоа, со право смета Тортевски, ќе биде добра причина сите цариници, инспектори, полицајци, секретари, управници, директори и заменици, шефови, шефчиња и разни други „навртки“ и „завртки“ во јавниот сектор, но и судии, лекари или членови на управни одбори, добро да размислат пред свесно да влезат во вршење на потешки кривични дела во доменот на описот на нивната работа.
Навистина, зошто треба државата да му ја гарантира и исплаќа пензијата некому кој бил задолжен да го штити јавниот интерес, па дури и редот и правото во таа држава, а тој свесно ставил некаква „качулка“ на главата и тргнал, низ својата служба, да ја руши самата држава?!
Тоа е слично како со обвинетите од „Титаник“ на кои, доколку им се докаже вината, покрај заслужените затворски казни, судот треба да им досуди и општествена заштитна мерка: доживотни забрани за занимавање со политика. Па, целиот врв на една партија е осомничен за местење избори во „индустриски“ пропорции – да не треба, по излегување од затвор, пак да ги гледаме по партиски митинзи во борба за власт?!
Услови за користење, авторски права и заштита на приватноста
Преземање на содржините под различни услови од наведените не е дозволено, освен со писмена дозвола од ЦИВИЛ.