„На почетокот на годината влегов со надеж дека помалку ќе се политизира, а повеќе ќе се работи, меѓутоа сепак испадна дека политизирањето, одлучувањето и стабилизирањето на владиното и парламентираното мнозинство беше приоритет во внатрешната политика, а исто продолжи и дипломатската офанзива со цел решавање на спорот со името со Грција. Од една страна е добро, но од друга страна сметам дека не требаше толку енергија да се троши во тоа, додека не се решат некои поприотитени работи во земјава, или во најмала рака да се делегираат некому за да се надминат истите“, вели Акиф Кариман од Романо Авази, за ЦИВИЛ Медиа, во рамки на Перспективи 2.0.
Тој смета дека невработеноста е сè уште на високо ниво и покрај ветувањата за зголемување на животниот стандарт.
„Еве се воведе минималната плата, но работодавците најдоа повторно начин да го надминат тоа и ги намалуваат работните часови на вработените со цел да ја исплаќаат платата што претходно ја исплаќале.
Сега сме поотворено општество и се чувствува слободата, меѓутоа има една слика на социјалните мрежи каде што човекот ги наредува различните животни во џунгла и им вели – за фер селекција ќе мора да се искачите на дрвото позади вас. Овој пример го поврзувам со нас, како различните групи со различен степен на развој и проблеми со кои се соочуваат, може да ги уживаат еднаквите можности кога не се во еднаква позиција како и останатите.
За да се искористи отвореноста и еднаквите можности што ги нудат институциите, барем декларативно засега, мора да се овозможат практични услови за оние поранливите категории на граѓани, како што е ромската заедница, да го достигнат тоа ниво, таа почетна позиција како останатите заедници, па потоа да зборуваме за еднакви можности за сите“, истакна Кариман.
Перспективи 2.0 е продолжение на серијалот видео-интервјуа Перспективи 2018, каде експерти, професори, новинари, активисти и општествено одговорни граѓанки и граѓани зборуваат за надежите, очекувањата и состојбите во општеството, во текот на годината.
Дехран Муратов
Монтажа: Маја Ивановска