Новинарот Назим Рашиди, уредник и водител на емисијата „200“ на ТВ Алсат – М, на панел-дскусијата „Меѓу чеканот и наковалната: Медиумите и новинарството во изборниот процес“, што се одржа минатата недела во организација на ЦИВИЛ – Центар за слобода, рече дека тој лично, врз своја кожа, не почувствувал некаков притисок, но и дека шричите се токму во фактот што води дебатна емисија, во која и нема простор за некакви притисоци.
Најголемиот притисок, вели, е неуспехот да се направи дебата каква што сите сакаат, каде би можеле да учествуваат сите.
„Тоа е притисок сам по себе, од проста причина што ако сакаш да бидеш професионален, или ако навистина сакаш да ги претставиш сите страни, тоа е голем хендикеп“, рече Рашиди.
„Сите знаеме во какви околности се одвива новинарството во последниов период и мислам дека во тој контекст сé е кажано. Од извештаите, од самата реакција на фелата, и од самите колеги. Во таа смисла, мислам дека е многу деликатно да се зборува што може да се направи понатаму, бидејќи самите новинари овие работи веќе ги кажале неколку пати. Новинарството не е, и не треба да биде проблем само на новинарите, но она што ние константно треба да го кажуваме е колку новинарството е важно за целото општество. Само тогаш, може да се помести нешто“, вели Рашиди.
„Она што ни се случува во последните години и особено во последниот период, е дисторзијата која ни доаѓа од онлајн медиумите или од новите медиуми, бидејќи тука нема никаква контрола, секој може да пишува што сака и публиката да мисли дека сé е новинарство. Тука веќе имаме огромен проблем! Ние треба повторно да го регулираме овој простор, на начин на кој што нема да им прчи на другите медиуми, и истовремено, да не ја попречи професијата во суштината на нејзиното делување“, вели Рашиди.
Камера: Атанас Петровски
Монтажа: Ермин Климента