Едно од прашањата што деновиве се поставуваат без стопроцентна децидност во одговорот, е дали најсилната парламентарна опозициона група во парламентот по последните избори може да предложи свој човек за раководител во МРТВ и АВМУ, како и во ДИК, но и други институции?
За ова прочитав деновиве и малку ми стана појасно од каде „дува ветерот“ во однос на тоа што ДУИ го споменуваат СДСМ во контекст на нивната полемика за тоа кој би бил старо-нов коалиционен партнер на Владата, пишува во аналзизата за ЦИВИЛ, Љубомир Костовски.
Факт е дека Мицковски не би сакал да има свој партнер од коалицијата која е на чело на власта во периодот после 2016 година, значи ни социјалдемократите ни унионистите. Во тоа е јасен!
Но, од тоа кој ќе биде втора по бројност и воедно најсилна опозициска група во Парламентот зависи кој во кадровска смисла ќе ги има позициите во споменатите (и многу други) институции кои би имале свое влијание во политичкиот живот на земјава.
Ако се гледа практиката и законските одредби, барем за двете институции поврзани со медиумите, таквата констатација е извртена и практично без основ. Во Парламентот со двотретинско мнозинство се бираат членовите на советите во двете институции (АВМУ и МРТВ), потоа тие самите меѓу себе бираат кој ќе биде претседател. Нешто слично се случуваше со изборот на Антикорупциска, ако можеме да правиме споредби. Таа постапка ќе се спроведеше веќе два пати во претходниот парламентарен состав во однос на АВМУ и МРТВ, бидејќи, имаше јавен конкурс на кој се јавија личности кои имаа врска со она што треба да се работи во двете јавни институции; навистина, по конкурсот за Советот на МРТВ имаше несразмерно помалку кандидати, но сеедно, тие не се реализираа!, вели Костовски во анализата „АВМУ: Лагоден теферич за набљудувње на состојбите во радиодифузниот простор“