Кога станува збор за медиумите, декларативно постои партиски консензус но, меѓупартиските игри и блокадите што доаѓаат од опозицијата кочат многу реформи, вклучувајќи ги законските измени за подобрување на состојбата во медиумската сфера, е дел од размислувањето на Катерина Синадиновска, претседателка на Управен одбор во Советот за етика на медиумите во Македонија. Во разговорот за Цивил медиа, таа зборува и за дезинформациите, правата на медиусмките работници, одговорноста на новинарите во известувањето.
„Ова се многу важни прашања, не само за нашата фела, туку и за граѓаните и секогаш велам дека правото на граѓаните да бидат информирани е клучно во една демократија. Кога велиме дека се кочат законите, треба да ги гледаме во еден поширок контекст а тоа контекстот на целата политичка слика, сите чекори на блокади што се случуваат во Собранието, ова немање на дијалог меѓу политичките партии се рефлектира и врз медиумската слика. Тие игри во парламентот или таа партиска војна, завршува секогаш на грбот на граѓаните, во случајов и на нашите колеги новинарите. Не верувам дека било кој било од власта или опозицијата, смета дека оваа законска измена не е чекор кон вистинската насока, барем декларативно сите политички партии се залагаат за слобода на говор, меѓутоа гледаме што се случува и би го анализира токму во таа насока, дека е дел од меѓупартиска игра и на крајот штетата ја трпиме ние. Апсолутно сметам дека опозицијата е таа која го блокира, но го гледам од аспект на пошироката игра, каде што опозицијата блокира и многу други закони, во таа смисла дека на пример кога беше пандемијата се блокираа закони од кои граѓаните трпеа непоправливи последици и во таа насока е оваа блокада“, вели Синадиновска.
Општата слика во медиумите, барем кога станува збор за слободата на говор, според Синадиновска е значително подобрена но треба и натаму да се работи на социјалните и работничките права на медиумските работници.
„Неодамна беше кога излеговме од еден друг систем и какви беа медиумските слободи тогаш, таа диктатура на мислата и на умот не смее да се врати но недостасуваат системски реформи.“
Говорот на омраза кај нас, според Синадиновска најчесто е насочен кон етничките и верските заедници меѓутоа и сексуалната ориентација е често пати предмет на вербално насилство.
„Мора да се најде начин, и државата да биде поажурна во санкционирање на говорот на омраза, бидејќи тој често може да прерасне во физичко насилство“, вели таа.
Ана Василевска
камера: Биљана Јордановска
монтажа: Ариан Мехмети